-
1 ηγουμένω
ἡγέομαιgo before: pres part mid masc /neut nom /voc /acc dual (attic epic doric)ἡγέομαιgo before: pres part mid masc /neut gen sg (doric)——————ἡγέομαιgo before: pres part mid masc /neut dat sg (attic epic doric) -
2 ἡγουμένω
Βλ. λ. ηγουμένω -
3 ἡγουμένῳ
Βλ. λ. ηγουμένω -
4 παρ-εγγυάω
παρ-εγγυάω, seitwärts oder neben sich hingeben, an den Nebenmann geben, VLL. erkl. παραδιδόναι, παραγγέλλειν, u. Moeris bemerkt παρηγγύησεν als attisch für das hellenistische παρήγγειλεν; bes. im Kriege von der Parole od. den Befehlen, die mündlich ertheilt, von Mann zu Mann, von Glied zu Glied weiter verbreitet werden, Xen. Cyr. 3, 3, 58. 7, 1, 10; παρεγγυῶσι στρατηγοὺς καὶ λοχαγοὺς παριέ-ναι, An. 6, 3, 13; Eur. παρηγγύων κελευσμὸν ἀλλήλοισι σὺν πολλῇ βοῇ, Suppl. 702; daher gradezu befehlen, παρηγγύησαν ἀκολουϑεῖν τῷ ἡγουμένῳ Xen. Hell. 4, 2, 19, u. sonst oft; auch ermahnen, ermuntern, Cyr. 3, 2, 6 An. 7, 1, 22; παρεγγυῶντες ἀλλήλους μὴ ἀπολείπεσϑαι τοῦ στρατοῦ, Plut. Cam. 37; – einhändigen, anvertrauen, empfehlen, τοῖς φίλοισι τὸν ξεῖνον Her. 3, 8, u. Sp., τὴν ἀρχήν τινι, Plut. Ant. 11; – versprechen, geloben, σημεῖα δ' ἥξειν τῶνδέ μοι παρηγγύα, Soph. O. C. 94. – Auch das med. findet sich in der Bdtg des act. befehlen, Xen. Lac. 11, 8, Plut. Oth. 16.
-
5 πίστις
πίστις, ἡ, Tre ueu. Glauben, Vertrauen, Zutrauen; πίστεις καὶ ἀπιστίαι ὤλεσαν ἄνδρας, Hes. O. 370; ἐν ὄμμασι ϑέσϑαι πίστιν, Pind. N. 8, 44; Aesch. Pers. 435; ϑνήσκει δὲ πίστις, βλαστάνει δ' ἀπιστία, Soph. O. C. 617; εἴ τίς ἐστι πίστις ἐν τοῖς δρωμένοις, Tr. 585; νῦν γ' ἂν τῷ ϑεῷ πίστιν φέροις, O. R. 1445; ὅρκων φρού-δη πίστις, Eur. Med. 492; τὰν πίστιν σμικρὰν παρ' ἐμοί γ' ἔχει, El. 737; οἷσιν οὔτε πίστις μένει, Ar. Ach. 289; Her. 8, 105; πίστει χρήσασϑαι μονίμῳ, Plat. Rep. VI, 505 e; δόξαι καὶ πίστεις γίγνονται βέβαιοι καὶ ἀληϑεῖς, Tim. 37 b; διασώζειν τι ἐν πίστει, Xen. Cyr. 1, 6, 19; Folgde; Kredit, Dem. 36, 57, vgl. 44; εἰς πίστιν διδόναι, 32, 16. – Beweis, Unterpfand der Treue, Versicherungs-, Ueberzeugungsmittel, auch Bürgschaft, Zusicherung, ἔμβαλλε χειρὸς πίστιν, Soph. Phil. 802, vgl. O. C. 1628; πίστιν ἐπιτιϑέναι κατὰ τῶν ἱερῶν, Is. 7, 16; πίστιν καὶ ὅρκια ποιεῖσϑαι, einen Vertrag, ein Bündniß machen, Her. 9, 32; auch im plur., τὰς πίστις ποιεῖσϑαι, 3, 8; πίστι λαβεῖν, καταλαβεῖν τινα, Einen nach gegebener Bürgschaft zum Freunde annehmen, 3, 74. 9, 106; πρός τινα, Thuc. 4, 51; ὅρκων καὶ πίστεων, Plat. Legg. III, 701 c; πίστεις τὰς μεγίστας ἡγουμένω ἀλλήλοιν δεδωκέναι καὶ δεδέχϑαι, Phaedr. 256 d; πίστεις ποιεῖσϑαι ἀλλήλοις, Xen. Hell. 1, 3, 12; πίστιν δοῠναι, Ar. Lys. 1185; καὶ λαβεῖν, Xen. oft; vgl. τὴν ἑαυτῷ πρὸς ὑμᾶς γεγενημένην πίστιν ἀνεῖλε, Din. 3, 18; Pol. oft, auch πίστεις ϑέσϑαι, 3, 67, 7; er braucht es auch für das anvertraute Geschäft, 6, 35, 8 u. sonst; – Arist. rhet. 1, 1 führt die πίστεις als künstliche Beweismittel an; πίστεσιν, αἷς ἄλλους πείϑομεν, βουλευώμεϑα, Isocr. 3, 8; vgl. noch Plat. παραμυϑίας δεῖται καὶ πίστεως, Phaed. 70 b; auch = Versprechen, Verheißung, πίστεσιν ἐξαπατηϑέντες, Xen. Cyr. 8, 8, 3.
-
6 ἀ-κολουθέω
ἀ-κολουθέω (-ος), 1) mit Jemand einen Weg machen, ihn begleiten, μετά τινος, Plat. Menex. 249 d; Lach. 187 e; Antiphan. Ath. III, 98; Isocr. 14, 15; Dem. 22, 49. 59, 108; ( Phryn. verwirft sonderbar diese Verbdg); σύν τινι, Thuc. 4, 124; Xen. An. 7, 5, 3; Dem. öfter, z. B. εἰς βουλήν 53, 25; ἐπὶ τὴν τράπεζαν, zum Wechster, 47, 51; ἐπὶ τὸ μνῆμα, zu Grabe geleiten, 43, 63; πρὸς τὸν τάφον 60, 13. Dah. bei Xen. oft parallel mit σύμμαχος εἶναι, Hell. 5, 3, 26. 7, 1, 30. – 2) hinterher gehen, folgen; ἕπεται καὶ ἀκολουϑεῖ Cratin. Ath. I, 29 d; τῷ ἡγουμένῳ Plat. Rep. V, 414 c; Xen. Hell. 4, 2, 12; öfter gemeiner Soldat sein, im Ggstz von πολεμαρχέω, Polem. 1, 13; Ar. Plut. 13; Diener sein, Theophr. Char. 18, 2; Plut. Alc. 3; verfolgen, den Feind, Xen. Hell. 4, 3, 12; nachkommen, wie wir: das Pferd konnte ihm nicht folgen, Mem. 3, 3, 4; Men. bei Hermog. (Rhett. gr. III p. 177) scheint es auch mit dem accus. zu vbden. – 3) λόγῳ, der Rede folgen, sie verstehen, Plat. Phaed. 107 b Theaet. 183 d. – 4) τοῖς ἔμπροσϑεν εἰρημένοις Rep. I, 332 d, es folgt, stimmt damit überein, ergiebt sichdaraus; absol., III, 400 c; wie Arist. categ. 12, 2; από τινος, Strab. III, 165; – sich anpassen, bequemen nach, νόμοις Andoc. 4, 19; τῇ γνώμῃ τινός Thuc. 3, 38; τοῖς πράγμασι, καιροῖς, Dem. 24, 95. – 5) Sp., bes. N. T., Jemandem nachfolgen, seinem Beispiele folgen, sein Schüler sein.
-
7 ὅπλον
ὅπλον, τό (nach Buttm. Lexil. II, 216 mit ἕπω zusammenhangend; verwandt mit Wappen, Waffe), übh. Werkzeug, Geräth; bes. – a) alles zur Ausrüstung eines Schiffes Gehörige, Takelwerk; πάντα ὅπλα, τά τε νῆες φορέουσιν, Od. 2, 390, öfter in der Od., auch ein einzelnes Tau, ὅπλον νεός, 21, 390, wie ὅπλῳ ἐϋστρεφέϊ 14, 346; u. so übh. Tau, Strick, τὰ ἐκ τῶν γεφυρέων Her. 9, 115, vgl. 7, 25. – b) von allem Handwerkzeuge; ἦλϑε δὲ χαλκεύς, ὅπλ' ἐν χερσὶν ἔχων χαλκήϊα, Od. 3, 433, des Schmiedes, wie Il. 18, 409. 412; ἀρούρης ὅπλον heißt die Sichel, Antiphil. 4 (VI, 95). – c) am gewöhnlichsten das Kriegsgeräth, Harnisch und Schild; ὅπλοισιν ἔνι δεινοῖσιν ἐδύτην, Il. 10, 254; 19, 21. 11, 17 ff.; χρυσέων ὅπλων στερηϑείς, Pind. N. 8, 27; ἐν πολεμαδόκοις Ἄρεος ὅπλοις, P. 10, 14; χάλκεα, N. 10, 14 u. öfter; ἀρήϊα ὅπλα, Aesch. Spt. 114 und öfter, nur im plur., wie auch bei Soph., πολλῶν μεϑ' ὅπλων, d. i. mit vielen Bewaffneten, Ant. 115; Eur. hat den sing. Herc. Fur. 161. 570. 942, sonst immer den plur. – Bes. ist bei Her. u. den Attikern τὸ ὅπλον der große Schild (dah. ὅπλα προβάλλεσϑαι, μεταβάλλεσϑαι, vgl. Pol. 1, 22, 10. 3, 71, 4), mit dem das nach ihm benannte schwere Fußvolk bewaffnet ist, u. der Harnisch, dah. gern der plur. gebraucht wird; Her. hat den sing. 4, 23, οὐδέ τι ἀρήϊον ὅπλον ἐκτέαται, wie 4, 177; ὅτι ἑκάστῳ παρέ τυχεν ὅπλον, Plat. Rep. V, 474 a, sonst auch bei Plat. immer im plur.; ἐν ὅπλοις μάχεσϑαι, Gorg. 456 d; ὅπλα ἀπ οβαλών, Conv. 179 a; ὅπλα ἀφείς, Apol. 39 a, wie Xen. u. A.; auch ῥίπτειν τὰ ὅπλα, παραδιδόναι u. ä., s. diese verba; ὅταν ὅπλα εἰς τὰς χεῖρας λάβωμεν, Plat. Legg. I, 638 a; ἐν τοῖς ὅπλοις εἶναι, in den Waffen, bewaffnet sein, Xen. An. 3, 2, 28; vgl. Her. 1, 13; Thuc. 6, 74; κατατίϑεσϑαι, die Waffen niederlegen, Xen. An. 5, 2, 15 u. öfter; τίϑεσϑαι τὰ ὅπλα, die Waffen, bes. den Schild vor die Füße hinsetzen, was sowohl beim Haltmachen geschieht, Xen. An. 1, 5, 14. 4, 2, 16 u. öfter, als beim Antreten u. sich in Reih' u. Glied Aufstellen, οἱ ὁπλῖται ἔϑεντο τὰ ὅπλα, οἱ μὲν περὶ τὰ σταυρώματα, οἱ δὲ κατὰ τὴν ὁδόν, 5, 2, 19 (vgl. Hell. 3, 1, 23; Her. 9, 52; ϑέμενοι ἐς τὴν ἀγορὰν τὰ ὅπλα, Thuc. 2, 2); vollständiger, εἰς τάξιν τὰ ὅπλα τίϑεσϑαι, 2, 2, 8; auch ἀντία τὰ ὅπλα τίϑ., 4, 3, 26 (vgl. Hell. 7, 3, 9; Her. 1, 62. 5, 74); κατὰ χώραν, auf seinen Platz zurückkehren u. die Waffen, den Schild u. Speer hinstellen, 1, 5, 17; dah. κεῖται τὰ ὅπλα, die Bewaffneten stehen, 4, 2, 20; παραγγέλλειν εἰς τὰ ὅπλα, unter die Waffen treten lassen, 1, 5, 13; νυκτερεύειν ἐν τοῖς ὅπλοις, unter den Waffen die Nacht zubringen, 6, 2, 27. Wie An. 2, 2, 20 zeigt, wurden die Waffen vor der Front aufgestellt; dah. τὰ ὅπλα auch geradezu »das Lager« heißt, πρὸ τῶν ὅπλων, An. 2, 4, 15; für die ὁπλῖται selbst steht es offenbar An. 2, 2, 4, ἕπεσϑε τῷ ἡγουμένῳ τὰ μὲν ὑποζύγια ἔχοντες πρὸς τοῦ ποταμοῦ, τὰ δὲ ὅπλα ἔξω, vgl. 3, 2, 36 Cyr. 5, 4, 45, wie man auch ἐξέτασιν ὅπλων ποιεῖσϑαι Thuc. 4, 74 nehmen kann, u. so bei Sp.; – ἥκειν ἐν τοῖς ὅπλοις, Pol. 9, 6, 6; ἐποιοῦντο συναγωγὰς ἐπὶ τῶν ὅπλων, 5, 64, 4. – Uebtr. τῶν ὅπλων τῶν ἐπὶ τὴν Ἴλιον μετεσχηκότες, Ael. N. A. 1, 1. – Bei Nic. Ir. 2, 31 das männliche Glied.
-
8 ηγουμένωι
-
9 ἡγουμένωι
-
10 ἀκολουθέω
A follow one, go after or with him, freq. of soldiers and slaves:—mostly c. dat. pers., Ar.Pl.19, etc.;ἀ. τῷ ἡγουμένῳ Pl.R. 474c
; with Preps.,ἀ. μετά τινος Th.7.57
, Pl.La. 187e, Lys.2.27, etc.;τοῖς σώμασι μετ' ἐκείνων ἠκολούθουν, ταῖς δ' εὐνοίαις μεθ' ὑμῶν ἦσαν Isoc.14.15
;ἀ. σύν τινι X.An.7.5.3
;κατόπιν τινός Ar.Pl.13
: rarely c. acc., Men.558: abs., Pl.Plt. 277e, Thphr.Char.18.8, etc.; ἀ. ἐφ' ἁρπαγήν, of soldiers, Th.2.98; ἀκολουθῶν, ὁ, as Subst., = ἀκόλουθος 1, Men.Adul.Fr.1.2 of stars, follow in the diurnal rotation, Autol.2.2.II metaph., follow, be guided by,τῇ γνώμῃ τινός Th. 3.38
; τοῖς πράγμασιν, τοῖς τοῦ πολέμου καιροῖς, D.4.39, 24.95; obey,τοῖς νόμοις And.4.19
: c. acc. neut.,ἀ. ἅπαντα PLille1.26
.3 of things, follow upon, to be consequent upon, consistent with,εὐλογία.. εὐηθείᾳ ἀ. Id.R. 400e
, cf. 398d; follow analogy of, Arist.HA 499a10, al.b abs., to be consequent, ; as species to individual, GA 768b13.4 abs., ἀκολουθεῖ it follows, Id.Cat. 14a31.—Not in Trag.: first in Hippon.55, with [pron. full] ᾱ (s.v.l.), elsewhere [pron. full] ᾰ; takes place of ἕπομαι in later Greek.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀκολουθέω
См. также в других словарях:
ἡγουμένω — ἡγέομαι go before pres part mid masc/neut nom/voc/acc dual (attic epic doric) ἡγέομαι go before pres part mid masc/neut gen sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἡγουμένῳ — ἡγέομαι go before pres part mid masc/neut dat sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἡγουμένωι — ἡγουμένῳ , ἡγέομαι go before pres part mid masc/neut dat sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ИАКИНФА МОНАСТЫРЬ — в честь Успения Пресв. Богородицы, находился в Никее (ныне Изник, Турция). Условно назван по имени основателя мон. Иакинфа (ок. VI VII вв.). Точное время основания и закрытия монастыря неизвестно. Кафоликон И. м. в честь Успения Пресв. Богородицы … Православная энциклопедия